پخش اعترافات اجباری سپیده رشنو، از زنان معترض به حجاب اجباری،‌ در تلویزیون جمهوری اسلامی ایران، باعث اعتراضات گسترده شد. بسیاری از کاربران در رسانه‌های اجتماعی با ابراز حمایت از سپیده رشنو، به این اشاره کرده‌اند که تصاویری که از او پخش شده است، به روشنی از آزار و احتمالا شکنجه او نشان دارد.

در حالی‌که چند روز خبری از سپیده رشنو نبود، برنامه ۲۰:۳۰ تلویزیون ایران شنبه‌شب، ۸ مرداد (۳۰ ژوئیه ۲۰۲۲)، گزارشی از او با صدای آمنه‌سادات ذبیح‌پور، خبرنگار صدا و سیما، پخش کرد، که به دلیل مشارکت گسترده‌اش در پخش اعترافات اجباری، به «بازجو-خبرنگار» معروف است. ذبیح‌پور پیش‌تر نیز گزارش‌هایی در مورد برخی فعالان مدنی همچون اسماعیل بخشی و سپیده قلیان تهیه کرده است. 

این اعترافات پس از آن پخش می‌شود که کاربران در رسانه‌های اجتماعی با هشتگ «سپیده کجاست»، درباره سرنوشت او اظهار نگرانی کرده بودند. سپیده رشنو، ۲۸ ساله، پس از آن شناخته‌ شد که فیلمی از ایستادگی او در برابر زنی به نام رایحه ربیعی که در اتوبوس می‌خواهد به او بابت حجاب تذکر دهد، پخش شد. 

مسیح علی‌نژاد با اشاره به پخش اعترافات اجباری رشنو، خواستار حمایت جامعه جهانی خواست از او شد. 

شیما بابایی، از زندانیان سابق سیاسی و کنشگران کارزار «چهارشنبه‌های سفید»، در توییتر در واکنش به پخش «اعترافات» سپیده رشنو نوشت: «زمانی که مقابل دوربین وزارت اطلاعات نشستم تا علیه خودم اعتراف کنم، تنها سلاحم چشم‌هایم بود که نمی‌توانست حقیقت تلخی که بر من گذشته را پنهان کند. امیدوار بودم مردم با دیدنم متوجه رنجی شوند که برمن گذشته. من در چشم‌های سپیده رشنو خودم را دیدم که دلگرم به باور و حمایت مردم بود.»

کیانوش سنجری، کنشگر، نیز در توییتر نوشت: «چه اندوهی‌ست جان‌فرساتر از در وطن خود غریب بودن؟ که اراده کنی تا به بردگی تن ندهی و اجازه ندهی انسانی‌ترین حق زندگی‌ات تهدید و تحقیر شود، اما حکومت برده‌داری، که قدرت و پول و اسلحه و زندان و بازجوخبرنگار دارد، تو را به نمایش می‌گذارد تا برده‌داری منسوخ نشود.»

بر اساس گزارش‌ها، سپیده رشنو در بازداشتگاه اطلاعات سپاه در زندان اوین موسوم به «بند یک الف» است و تاکنون به تماس با وکیل و خانواده‌اش دسترسی نداشته است.